تریگر فینگر وضعیتی است که در آن یکی از انگشتان شما در موقعیت خمیده قرار میگیرد. انگشت شما ممکن است با یک ضربه خم و یا راست شود – مثل یک ماشه که کشیده و آزاد میشود. این اتفاق زمانی میافتد که التهاب، فضای داخل غلاف پوشاننده تاندون انگشت آسیب دیده را تنگ میکند. اگر تریگر فیتگر (انگشت ماشهای) شدید باشد، انگشت شما ممکن است در یک موقعیت خمیده قفل شود. افرادی که کار یا سرگرمیهای آنها نیاز به چنگ زدنهای مکرر دارند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به انگشت ماشهای قرار دارند. همچنین این وضعیت در زنان و در افراد مبتلا به دیابت رایجتر است. درمان انگشت ماشهای بسته به شدت آن متفاوت است.
چه زمان باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر مفصل انگشت شما گرم و ملتهب است، به دنبال مراقبتهای پزشکی فوری باشید، زیرا این علائم ممکن است نشان دهنده عفونت باشد. اگر هر گونه خشکی، گرفتگی، بی حسی یا درد در مفصل انگشت دارید، یا اگر نمیتوانید انگشت خود را صاف یا خم کنید، به پزشک خود مراجعه نمایید.
آناتومی
تاندونهای فلکسور ساختارهای بلند طناب مانند هستند که عضلات ساعد را به استخوان انگشتان وصل میکنند. وقتی عضلات منقبض میشوند، تاندونهای فلکسور اجازه میدهند تا انگشتان خم شوند. هر یک از تاندونهای فلکسور از یک تونل در کف دست و انگشتان عبور میکنند که به آن اجازه میدهد به راحتی با خم و راست شدن انگشت سر بخورد. این تونل “غلاف تاندون” نامیده میشود. در طول غلاف تاندون، رشتههای بافتی که “قرقره” نامیده میشوند، تاندونهای فلکسور را نزدیک به استخوانهای انگشت نگه میدارند. با حرکت انگشت تاندونها از قرقرهها عبور میکنند. قرقره پایین انگشت ” قرقره A1 ” نامیده میشود. این قرقرهای است که اغلب در انگشت ماشهای درگیر میشود.
توصیف
در یک بیمار مبتلا به انگشت ماشهای، قرقره A1 ملتهب یا ضخیم میشود، و سر خوردن تاندون فلکسور روی آن هنگام خم شدن انگشت دشوارتر میگردد. با گذشت زمان، تاندون فلکسور همچنین ممکن است دچار التهاب و ایجاد یک برآمدگی کوچک روی سطح خود شود. هنگامی که انگشت خم میشود و برآمدگی از قرقره عبور میکند، یک احساس گرفتگی یا ترکیدن وجود دارد. این احساس اغلب دردناک است.
علت ایجاد انگشت ماشهای
در حالی که علل انگشت ماشهای به خوبی شناخته نشده است، عوامل متعددی وجود دارند که ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهند. این موارد عبارتند از:
- چنگ زدن مکرر: حرفهها و سرگرمیهایی که شامل استفاده مکرر از دست و چنگ زدن طولانی مدت میباشد، خطر ابتلا به انگشت ماشهای را افزایش میدهد.
- جنسیت شما: انگشت ماشهای در زنان شایعتر است.
- در ۴۰ یا ۵۰ سالگی خود هستید: انگشت ماشهای در این گروه سنی رایجتر است.
- دچار آسیب قبلی شده اید: انگشت ماشهای ممکن است پس از آسیب به پایه انگشت یا کف دست، محتملتر باشد.
- دیابت: یک بیماری مادام العمر که موجب افزایش سطح قند خون در افراد میشود.
- آرتریت روماتوئید: یک وضعیت درازمدت ناشی از یک مشکل سیستم ایمنی بدن (سیستم دفاعی طبیعی بدن)، که باعث درد و خشکی در مفاصل شما میشود.
- نقرس: نوعی آرتروز که در آن کریستالهای سدیم اورات در داخل و اطراف مفاصل ایجاد میشوند و باعث میشود که ملتهب (تورم) شوند.
- آمیلوئیدوز: بیماری که در آن پروتئین غیر طبیعی به نام آمیلوئید در اندامها از جمله کبد تجمع مییابد.
- تیروئید کم کار: که در آن بدن شما هورمونهای خاصی را به اندازه کافی تولید نمیکند.
- سندرم تونل کارپال: وضعیتی که بر روی اعصاب مچ دست شما تاثیر میگذارد و باعث درد و سوزش میشود.
- انقباض دوپویترن: بیماری که باعث میشود یک یا چند انگشت به سمت کف دست خم شوند.
- بیماری دکوروین: بیماری که بر تاندونهای انگشت شست شما تاثیر میگذارد، و باعث درد در مچ دست میشود.
نشانههای انگشت ماشهای
نشانهها و علائم انگشت ماشهای ممکن است از خفیف تا شدید پیشرفت کنند و شامل موارد زیر باشند:
- خشکی انگشت، به ویژه هنگام صبح
- هنگامی که انگشت خود را حرکت میدهید، صدای ترکیدن یا تیک را خواهید شنید.
- گرفتگی یا برآمدگی (گره) در کف دست در پایه انگشت آسیب دیده
- گرفتگی یا قفل شدن انگشت در موقعیت خمیده که به طور ناگهانی صاف میشود.
- قفل شدن انگشت در موقعیت خمیده، که قادر به صاف کردن آن نیستید.
انگشت ماشهای میتواند هر انگشت، از جمله انگشت شست را تحت تاثیر قرار دهد. ممکن است بیش از یک انگشت به صورت همزمان تحت تأثیر قرار بگیرند و هر دو دست ممکن است درگیر باشند. حالت ماشهای معمولا در هنگام صبح در حالی که میخواهید یک شی را چنگ بزنید یا هنگام صاف کردن انگشت بیشتر بارز است.
انگشت ماشهای چگونه تشخیص داده میشود؟
پزشک معمولا میتواند انگشت ماشهای را با یک معاینه فیزیکی و برخی سوالات ساده در مورد تاریخچه پزشکی تشخیص دهد. پزشک شما به صدای تیک مشخص در حین حرکت دادن انگشت گوش میدهد. او به دنبال یک انگشت خمیده میباشد. همچنین ممکن است باز و بسته کردن دست شما را مشاهده کنند. بدانید که اشعه ایکس یا هر تست آزمایشگاهی دقیق برای تشخیص انگشت ماشهای لازم نیست. این تست تنها برای بیماران دارای سابقه بیماری التهابی یا تروما ضروری است. در اکثر موارد، پزشک تان به علائم شما اکتفا میکند، که دلیل اصلی صادقانه و واقعی بودن آن است.
درمان انگشت ماشهای
درمان انگشت ماشهای وابسته به شدت آن متفاوت است. برخی از روشهای درمانی عبارتند از:
درمان غیر جراحی
- استراحت: اگر نشانهها خفیف باشند، استراحت دادن به انگشت ممکن است برای حل مشکل کافی باشد. پزشک شما ممکن است یک اسپلینت را برای نگه داشتن انگشت در یک موقعیت خنثی و در حال استراحت توصیه کند.
- استفاده از اسپلینت: ممکن است پزشک تان از شما بخواهد یک اسپلینت استفاده کنید تا انگشت آسیب دیده را در موقعیتی بسیط تا شش هفته نگه دارید. اسپلینت کمک میکند تا به مفصل استراحت دهید. اسپلینت همچنین به شما کمک میکند از خم کردن انگشتان دست خود به صورت مشت در خواب جلوگیری کنید، چرا که میتواند حرکت انگشتان دست تان را در صبح دردناکتر نماید.
- طب فیزیکی: از آن جا که تحرک در نتیجه سفت شدن تاندون خاصی قفل میشود، رفع تنش و سپس انجام تمرینات مخالف کمک میکند تا انگشت بسط پیدا کند. یک ماساژ اصطکاکی عرضی کمک میکند تا غلاف شکسته و امکان باز شدن انگشت فراهم شود. این کار باید بلافاصله با کشیدن انگشت، به طور فعال و یا منفعل همراه باشد تا تاندون کشیده شود. تمرینات باید به حرکتی مخالف چنگ زدن اختصاص یابد – که انگشت را باز کند. این امر باعث میشود عضلات عدم تعادل چنگ زدن را جبران کنند.
- ماساژ خود: ماساژ بند انگشت باعث تسهیل جریان خون در ناحیه میشود، که باعث میگردد مفصل روان شده و برای حرکت آماده گردد. با قرار دادن انگشت تحت تاثیر در یک موقعیت راحت، شروع به مالش ملایم سراسر بند انگشت کنید و سپس در یک حرکت دایرهای مالش دهید. ماساژ را دو تا سه دقیقه ادامه دهید و با تمرینات دامنه حرکت دنبال کنید.
- حرکت کمکی: تمرینات حرکتی کمکی به حفظ و حتی بهبود دامنه حرکت در انگشت تحت تاثیر کمک میکند. از دست دیگر خود کمک بگیرید تا به آرامی و با ملایمت انگشت آسیب دیده خود را خم و راست کنید، و آن را با بیشترین محدوده حرکتی ممکن تکان دهید. انگشتتان را ۱۰ تا ۱۵ بار خم و راست کنید.
- از چنگ زدن مکرر اجتناب کنید: برای حداقل ۳ تا ۴ هفته، از فعالیتهایی که نیاز به چنگ زدن مکرر، محکم گرفتن مکرر یا استفاده طولانی مدت از ماشین آلات دستی ارتعاشی دارند اجتناب کنید.
- داروها: داروهای مسکن بدون نسخه مانند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDS) میتوانند برای کاهش درد استفاده شوند.
- تزریق استروئید: پزشک شما ممکن است تزریق کورتیکواستروئید – یک داروی ضد التهاب قوی – به داخل غلاف تاندون را انتخاب کند. در برخی موارد، این روش تنها به طور موقت مشکل را بهبود میبخشد و تزریق دیگری نیز لازم است. اگر دو تزریق برای حل مشکل مفید واقع نشد، باید جراحی در نظر گرفته شود. اگر برای مدت طولانی دچار انگشت ماشهای بوده باشید، یا مشکل پزشکی مانند دیابت داشته باشید، تزریق به احتمال کمتری باعث تسکین دائمی درد میشود.
درمان جراحی
انگشت ماشهای یک وضعیت خطرناک نیست. تصمیم گیری در مورد عمل جراحی یک مسئله شخصی است که بر اساس شدت علائم و موفقیت یا عدم موفقیت گزینههای غیر جراحی مشخص میشود. علاوه بر این، اگر انگشت شما در یک موقعیت خمیده گیر کرده باشد، پزشک تان ممکن است عمل جراحی را برای جلوگیری از خشکی دائمی توصیه کند.
فرآیند جراحی
هدف جراحی باز کردن تونل است تا تاندون بتواند راحتتر از آن عبور کند. این روش معمولا به صورت سرپایی انجام میشود، به این معنی که نیازی به یک شب ماندن در بیمارستان ندارد. اکثر افراد یک بیهوشی موضعی برای بی حس کردن دست در طول این فرآیند دریافت میکنند. جراحی از طریق یک برش کوچک در کف دست یا گاهی اوقات با نوک یک سوزن انجام میشود. تونل غلاف تاندون بریده میشود. وقتی که دوباره بهبود پیدا کرد و به هم متصل شد، غلاف شلتر میشود و تاندون فضای بیشتری برای عبور از آن دارد. در طول جراحی، غلاف تاندون بریده میشود.
بهبودی
اکثر افراد میتوانند انگشتان خود را بلافاصله بعد از عمل حرکت دهند. معمولا کمی درد در کف دست شما وجود خواهد داشت. به دفعات دستهای خود را بالای قلب خود ببرید تا به کاهش تورم و درد کمک نماید. بازیابی معمولا ظرف چند هفته تکمیل میشود، اما ممکن است تا ۶ ماه طول بکشد تا تورم و خشکی برطرف شود. اگر انگشتتان قبل از جراح نسبتا خشک باشد، درمان فیزیکی و ورزشهای انگشت میتواند به شل شدن آن کمک کند.
عوارض جراحی انگشت ماشهای
- باز شدن ناقص: به دلیل گرفتگی مداوم غلاف تاندون فراتر از بخشی که شل بوده است
- حالت ماشهای پایدار: به علت رهایی ناقص قسمت اول غلاف
- طنابی شدن: به علت رهایی بیش از حد غلاف
- عفونت
ورزش و حرکات اصلاحی برای انگشت ماشهای
انجام تمرینات هدفمند و کشش میتواند به کاهش علائم شما و افزایش انعطاف پذیری کمک کند. مهم است که تمرینات را به طور مداوم انجام دهید تا بهترین نتایج را بدست آورید.
کشش بسط دهنده انگشت
دست خود را به صورت صاف روی یک میز یا سطح سفت قرار دهید. از دست دیگر خود را برای نگه داشتن انگشت آسیب دیده استفاده کنید. به آرامی انگشت خود را بالا ببرید و بقیه انگشتانتان را بی حرکت نگه دارید. انگشت را تا جایی بدون فشار ممکن است، بالا برده و بکشید. برای چند ثانیه آن را نگه دارید و دوباره رها کنید. شما میتوانید این کشش را روی تمام انگشتان دست و پا انجام دهید. ۱ ست ۵ تایی ادامه دهید. ۳ بار در طول روز تکرار کنید.
سر خوردن تاندون
تمرینات سر خوردن تاندون با حرکت ملایم تاندون روی غلاف اطراف و افزایش حالت روان کنندگی، باعث بهبود بیماری میشوند. انگشتان دست خود را تا جایی که میتوانید از هم باز کنید و به آرامی آنها را خم کنید تا اجازه دهید کف دستانتان را لمس کنند. شما میتوانید با لمس بالای کف دست این کار را شروع کنید؛ دوباره دست را باز کرده و تا وسط کف دست پایین بیاورید؛ دوباره باز کنید و سپس به پایین حرکت دهید. هنگامی که این تمرین را انجام میدهید، میتوانید انگشت شست خود به همه انگشتان و سپس تا پایین کف دست تماس دهید. تمرین را هر زمان که لازم است تکرار کنید و به آرامی انجام دهید، اگر احساس درد میکنید، آن را متوقف کنید. شما همچنین میتوانید دستهای خود را در آب گرم غوطه ور کنید تا خشکی پس از تکرار تمرین را برطرف نمایید.
پرس کف دست
تمرینات دست و انگشتی که انقباض و انبساط عضلات و تاندونهای انگشتان دست را به همراه دارد، میتواند باعث تسکین درد و محدوده حرکتی وسیعتر انگشت و شست شود. اشیای کوچک را بلند کرده و آنها را کف دست خود قرار دهید، برای چند ثانیه محکم فشار دهید. رها کنید، انگشتانتان را از هم باز کنید و سپس طبق دستور پزشک خود تکرار کنید. ورزش و حرکت منظم میتواند به بلندتر شدن تاندونهای فلکسور منجر شود و علائم انگشت ماشهای را از بین ببرد.
برداشتن اشیا
قرار دادن انواع مختلفی از اجسام کوچک – از جمله سنجاق، سکه، سنگ مرمر، خودکار، مداد، دکمه و دستمال – بر روی یک میز میتواند به شما کمک کند که عملکرد انگشت خود را دوباره به دست آورید. اشیا را بین انگشت آسیب دیده و انگشت شست خود نگه دارید. اشیا را در طرف دیگر میز قرار دهید و تکرار کنید. این تمرین را هر بار پنج دقیقه ادامه دهید، دو بار در روز تکرار کنید.
تمرین “O”
این تمرین به توانایی شما برای خم کردن و صاف کردن انگشتتان کمک خواهد کرد. انگشت آسیب دیده خود را به گونهای در کنار انگشت شست خود قرار دهید که شکل “O” را بسازد. این موقعیت را برای پنج ثانیه نگه دارید. انگشت خود را صاف کنید و به موقعیت شروع بازگردانید. یک مجموعه ۱۰ تایی و دو بار در روز تکرار کنید.
سوالات رایج
چه مدتی بعد از جراحی انگشت ماشهای میتوان دوش گرفت؟
شما میتوانید هر زمان که مایل بودید شروع به دوش گرفتن یا حمام کردن نمایید. اگر پانسمان اصلی جراحی هنوز وجود دارد، مراقب باشید که خیس نشود. لطفا ۲ روز پس از جراحی پانسمان نرم خود را بردارید. شما میتوانید برش خود را در حمام بشویید، اما بریدگی را برای مدت زمان طولانی، مانند استخر یا وان حمام، زیر آب نگیرید.
چه مدتی بعد از جراحی انگشت ماشهای میتوان رانندگی کرد؟
وقتی پشت فرمان احساس راحتی کردید و دیگر از داروهای ضد درد استفاده نکردید، میتوانید دوباره رانندگی کنید. اگر برای رانندگی در جاده، احساس راحتی میکنید، احتمالا بازگشت به این فعالیت برای شما بی خطر خواهد بود.
چرا در ابتدای بیدار شدن علائم انگشت ماشهای من معمولا بدتر میشوند؟
معمولا انگشتان دست در حین خواب به سمت کف دست خم میشوند. این مسئله باعث میشود که غلاف تاندون آسیب دیده به طور فزایندهای تحریک شود، و انگشت را در موقعیت خمیده قفل نماید. توصیه میشود در زمان خواب، به منظور جلوگیری از این مشکل، از یک اسپلینت استفاده کنید.
هنگامی که بیمار در هر دو دست دچار این وضعیت است انگشت ماشهای چگونه درمان میشود؟
عمل جراحی رها کردن انگشت ماشهای را میتوان به صورت هم زمان بر روی چند انگشت تحت تاثیر انجام داد. در بدترین حالت انجام این کار ممکن است باعث افزایش درد و حساسیت شدید بعد از جراحی شود. انتخاب بین جراحی هر انگشت به طور جداگانه و یا به صورت یک دفعه، به نظر هر بیمار واگذار میشود.