تزریق کورتون می‌تواند به کاهش درد و تورم در ناحیه ای بخصوص از بدنتان کمک کند. شایع ترین محل تزریق کورتون در مفاصل – مانند قوزک، آرنج، لگن، زانو، شانه، ستون فقرات و مچ دست – است. حتی از تزریق کورتون در مفاصل کوچک درون دست و پا نیز می‌توان بهره برد. این تزریق معمولا شامل داروی کورتیکواستروئید و بی حسی موضعی است. معمولا این تزریق در مطب پزشک انجام می‌شود. عموما تعداد تزریق هایی که در یک سال ممکن است، به دلیل عوارض جانبی احتمالی محدود خواهد بود.
دلایل تزریق کورتیکواستروئید
بیشترین کارایی تزریق کورتون در درمان آرتروز حاد مانند آرتروز روماتوئیدی خواهد بود. این تزریق می‌نواند بخشی از درمان مشکلات دیگری همچون موارد زیر باشد :
آماس کیسه های مفصلی
بورسیت یا آماس کیسه های مفصلی به التهاب و تورم بورسا (آبکیس) اطلاق می‌شود. آبکیس به یک کیسه بسته و مملو از مایع گفته می‌شود که به عنوان یک کوسن و یا سطح تغزان به منظور کاهش اصطکاک بین بافتهای بدن قرار می‌گیرد. بورسای بزرگ (مجموعه ای از چند بورسا) در کنار تاندون های نزدیک به مفاصل بزرگی همچون شانه، آرنج، لگن و زانوها قرار می‌گیرد. آماس کیسه های مفصلی معمولا مشکلی موقتی است. می‌تواند به محدودیت حرکتی بیانجامد، اما در کل منجر به بدشکلی نخواهد شد.
نقرس
نقرس شکلی از آرتروز است که می‌تواند به شدت دردناک باشد؛ و در نتیجه وجود مقادیر زیاد کریستال های اورات سدیم در مفاصلتان ایجاد می‌شود. این مشکل می‌تواند سالها بدون هیچگونه نشانه ای و بدون آنکه بدانید وجود دارد، وجود داشته باشد ولی شرایطی بخصوص می‌تواند یک حمله نقرسی را ایجاد نماید. حمله نقرس معمولا بسیار ناگهانی است و معمولا در طول شب رخ می‌دهد. پزشکان این ظهور ناگهانی علائم را با کلمه “مزمن” بیان می‌کنند. نقرس در نتیجه فرایند شیمیایی که در بدن رخ می‌دهد، ایجاد می‌شود. ماده ای به نام اوره، گاهی اوقات به دلیل آنکه کلیه قادر به دفع سریع آن نیست، ایجاد می‌شود. در طول زمان این مساله منجر به شکل گیری کریستال های اوره درون و اطراف مفاصلتان می‌شود. وقتی کریستال های زیادی در مفصل تشکیل شد، منجر به ایجاد دردی ناگهانی و التهاب شدید مفصل می‌شود که معمولا طی یک هفته به حالت عادی خود باز می‌گردد. اگر این حملات درمان نشوند، گسترش یافته و مفاصل جدیدی را نیز درگیر می‌نماید.
پلانتار فاسیا یا التهاب فاسیا کف پا
در کف پایتان، نوار ضخیمی از بافت ارتباطی وجود دارد که پلانتار فاسیا یا تاندون قوسی نامیده می شود. این نوار استخوان پاشنه را به جلوی کف پا متصل می نماید. اگر پلانتار فاسیا ملتهب شود و در نتیجه استفاده بیش از حد دارای درد باشد، از آن تحت عنوان التهاب فاسیای کف پا یاد می شود. التهاب فاسیای کف پا گاهی اوقات با خار پاشنه اشتباه گرفته می شود، که صدمه مختلفی با نشانه های مشابه است. التهاب فاسیای کف پا دلیل رایجی برای درد پاشنه در میان دوندگان و ورزشکارانی که درگیر دویدن و جهیدن هستند، است. برای ابتلا به التهاب فاسیای کف پا، لازم نیست که فعالیت زیادی داشته باشد. این معضل می تواند هر کسی را متاثر نماید. افرادی که دارای اضافه وزن هستند، زنان باردار، افرادی که در شغلشان با ایستادن زیاد مواجهند، و افرادی که از کفش های نامناسب استفاده می کنند، تحت احتمال بیشتری از ابتلا به التهاب فاسیای پلانتار هستند.
آرتریت واکنشی
آرتریت واکنشی که از آن تحت عنوان سندروم رایتر نیز یاد می‌شود، نوعی از آرتریت است که در واکنش به عفونتی در نقطه ای از بدن رخ می‌دهد. اکثر عفونت هایی که منجر به این بیماری می‌شود، در دستگاه تناسلی (مثانه، مجرای ادراری، آلت تناسلی یا واژن) ایجاد شده و از طریق مقاربت جنسی انتشار می‌یابد که به این شکل از بیماری، سندروم تناسلی رایتر گفته می‌شود. عفونت های دیگری که می‌تواند آرتریت واکنشی را به دنبال داشته باشد می‌تواند عبارت باشد از عفونت های معدوی و روده ای ناشی از خوردن غذا یا جابجایی مواد آلوده.
آرتریت روماتوئیدی
آرتریت روماتوئیدی (RA) یک اختلال التهابی مزمن (مانا) است؛ منجر به تورم و درد در پوشش مفاصل می‌شود. این بیماری همچنین می‌تواند بخشهای دیگری از بدن مانند غشای پوششی قلب و ریه ها را نیز متاثر نماید.
التهاب تاندون ها (تاندونیت)
تاندونیت به التهاب یک یا چند تاندون گفته می‌شود و معمولا به یک آسیب دیدگی مرتبط خواهد بود. تاندون ها از الیاف هایی تشکیل شده که توسط یک صفحه پوشیده شده است؛ عملکرد آنها، چسباندن عضلات به استخوان ها و فراهم نمودن بازه حرکتی کسترده برای مفاصلتان است. لمس تاندون ملتهب معمولا منجر به دردی از خفیف تا شدید، و متناسب با شدت اسیب وارده خواهد شد. متاسفانه ریکاوری کامل از این آسیب دیدگی ها می‌تواند تا چند ماه به طول بیانجامد. گاهی اوقات تاندونیت می‌تواند مزمن باشد و در این حالت امکان ایجاد ذخیره های کلسیمی و شکل گیری زائده های استخوانی خواهد بود.
مراقبت های قبل از تزریق کورتون به مفصل برای کاهش درد
اگر از رقیق کننده های خون استفاده می‌کنید، باید چند روز قبل از تزریق و به منظور کاهش خطر خونریزی و کبودی، آن را کنار بگذارید. برخی مکمل های غذایی نیز اثری همچون رقیق کننده ها را دارند. از پزشکتان راجع به داروها و مکمل هایی که نباید پیش از تزریق مصرف شوند، بپرسید.
برای درد روش تزریق کورتون
پزشک ممکن است از شما بخواهد تا لباستان را عوض نموده و گان بپوشید. سپس به شکلی قرار خواهید گرفت تا پزشک بتواند به آسانی سوزن را وارد نماید. محل اطراف تزریق، تمیز می‌شود. پزشک ممکن است از اسپری بی حسی برای بی حس نمودن محل ورود سوزن استفاده نماید. در برخی موارد ممکن است پزشک از امواج فراصوت یا نوعی اشعه ایکس به نام فلوئوروسکوپ برای دیدن مسیر حرکت سوزن در بدن استفاده نماید – تا بتواند سوزن را در نقطه درست قرار دهد. ممکن است با فشار ناشی از ورود سوزن روبرو شوید. اگر درد بسیاری دارید، به پزشکتان حتما بگویید. در این لحظه دارو در محل تزریق، آزاد می‌شود. معمولا کورتون تزریقی شامل داروی کورتیکواستروئید به منظور کاهش درد و التهاب در طول زمان و یک بی حسی برای تسکین فوری درد خواهد بود.
مراقبت های بعد از تزریق کورتیکواستروئید برای درد مفاصل
برخی افراد پس از تزریق کورتون با حس قرمزی و گرمی در سینه و صورت مواجه خواهند شد. تزریق کورتون در افراد مبتلا به دیابت می‌تواند به صورت موقت سطح قند خون را بالا ببرد. پزشک بعد از تزریق کورتون ممکن است از شما بخواهد تا :
• از محل تزریق برای یک یا دو روز مراقبت نمایید. برای مثال اگر تزریق کورتون در شانه داشتید، از بلند کردن اجسام سنگین بپرهیزید. اگر تزریق کورتون در زانو داشتید، تا جایی که ممکن است نایستید.
• در صورت نیاز و برای کاهش درد از قرار دادن یخ استفاده نمایید. از پدهای گرمایشی استفاده نکنید.
• مراقب بروز علائم عفونت، مانند: افزایش درد، قرمزی و تورمی که بیش از ۴۸ ساعت باقی بماند، باشید.
• تا دو روز از وان آب داغ یا حوضچه گردشی آب استفاده نکنید. می‌توانید دوش بگیرید.
نتایج تزریق کورتون
نتایج تزریق کورتون معمولا به دلیل درمان بستگی دارد. تزریق کورتون معمولا منجر به ایجاد درد و التهابی ناگهانی تا ۴۸ ساعت بعد از تزریق شود. درد و التهاب مفصل بعد از این کاهش یافته و تا چند ماه باقی خواهد ماند.
عوارض جانبی تزریق کورتون
مشکلات تزریق کورتون می‌تواند عبارت باشد از :
• عفونت مفصلی
• آسیب عصبی
• نازک شدن پوست و بافتهای اطراف محل تزریق
• درد و التهاب مفصلی موقت
• ضعف یا پارگی تاندون
• ضعف استخوان مجاور (پوکی استخوان)
• سفید شدگی یا رنگ پریدگی پوست اطراف محل تزریق
• فساد استخوان های مجاور (بافت مردگی)
• افزایش موققت قند خون
سوالات رایج
آیا تزریق کورتون منجر به افزایش وزن می‌شود؟
تزریق کورتون در مقایسه با استروئیدهای خوراکی، از آنجاییکه به صورت موضعی به کار گرفته می‌شود و مثدار اندکی از آن به صورت سیستماتیک جذب می‌شود، منجر به افزایش وزن نمی شود. اگر از این ماده به مقدار یا در دفعات زیاد استفاده شود، می‌تواند اثر سیستماتیکی همچون استروئید خوراکی از خود نشان دهد.
چند مرتبه می‌توانید از تزریق کورتون استفاده نمایید؟
از تزریق کورتون در یک محل بخصوص تقریبا هر سه ماه و یا حداکثر سه یا چهار مرتبه در سال می‌توان بهره گرفت. تزریق کورتون می‌تواند تاثیرات مخربی بر مفاصل و تاندون ها داشته باشد و بنابراین نباید بیش از هر سه ماه مورد استفاده قرار بگیرند. خطرات بخصوص دیگری به همراه تزریق کورتون وجود دارد.
چه پزشکانی تزریق کورتون را تجویز می‌کنند؟
کورتون را پزشک عمومی، متخصص درد، روماتولوژیست، جراح ارتوپد، پزشک ورزشی، جراح ورزشی و بسیاری از متخصصین دیگر می‌توانند تجویز نمایند. این مساله به آموزشهایی که پزشک دیده و همچنین پیچیدگی تزریق بستگی دارد.
آیا تزریق کورتون می‌تواند به منیسک پاره کمک نماید؟
تزریق کورتون می‌تواند به کاهش التهاب و درد ناشی از پارگی منیسک کمک نماید. تزریق کورتون معمولا در درمان منیسک کمکی نخواهد نمود و بنابراین علائم مکانیکی آن را بهبود نخواهد بخشید. اگر منیسک قابل ترمیم باشد، تزریق کورتون توصیه نمی شود، چرا که می‌تواند روند درمانی آن را بهم بزند.
عملکرد تزریق کورتون بر روی بورسیت چیست؟
تزریق کورتون به کاهش تورم و التهاب کمک می‌کند، بنابراین منجر به کاهش درد ناشی از بورسیت خواهد شد. این تزریق می‌تواند مدت زمان تسکین کافی برای انجام فیزیوتراپی یا اصلاح فعالیتها را فراهم نماید تا شاید به درمان دیگری نیازی نباشد.
