درمان قوز با فیزیوتراپی: پیشگیری از کیفوز و گرد شدن کمر

[vc_row][vc_column][vc_column_text]

کیفوز اصطلاح مورد استفاده برای توصیف انحنای شدید رو به پایین ستون فقرات است که در محاوره “قوز کمر” نامیده می‌شود. اگر چه کیفوز اغلب در زنان سالخورده در اثر آسیب‌های ناشی از مشکلاتی دیگر مانند پوکی استخوان یا بیماری دیسک دژنراتیو دیده می‌شود، این وضعیت می‌تواند در هر سنی رخ دهد. قوز کمر ممکن است از زمان تولد و در اثر شکل گیری غیرطبیعی ستون فقرات وجود داشته باشد، یا ممکن است در نوجوانی به علت عادت قوز کردن مداوم رخ دهد. همچنین ممکن است در بزرگسالان به علت مشکلات دیگری مانند بیماری غدد درون ریز، دیستروفی عضلانی، اسپینا بیفیدا، فلج اطفال، نوروفیبروماتوز یا عفونت رخ دهد.

خوشبختانه اکثر موارد کیفوز و علائم مرتبط با آن می‌توانند با روش‌های ساده و غیر جراحی مانند بریس، داروهای مسکن، ورزش منظم برای تقویت عضلات تنه و فیزیوتراپی درمان شوند.

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text css=”.vc_custom_1533971780825{background-color: #b8c68f !important;}”]

علاوه بر گوژپشتی قابل ملاحظه، کیفوز (قوز کمر) ممکن است نشانه‌هایی از قبیل خستگی، کمر درد، گرفتگی / خشکی ستون فقرات، ضعف پا و یا حتی دشواری در تنفس را داشته باشد. بسته به شدت قوز کمر شخص، ممکن است علائم بسیار خفیف و کاملا قابل کنترل باشند، یا می‌تواند نسبتا قابل توجه، دردناک و خجالت آور باشد. اگر از درد و ناراحتی ناشی از کیفوز رنج می‌برید و می‌خواهید با دکتر حیدریان در مورد گزینه‌های درمانی خود صحبت کنید، راه‌های ارتباطی به صورت زیر است.

پل ارتباطی:

کلینیک مرکزی درد دکتر مجید حیدریان با همکاری کادری مجرب و آموزش دیده و بهره‌گیری از روش‌ها و دستگاه‌های نوین و پیشرفته آماده ارائه خدمات به کلیه بیماران عزیز می‌باشد. برای کسب اطلاعات بیشتر و یا رزرو نوبت با شماره تلفن‌های ۰۲۱۸۸۸۶۶۶۱۹ و ۰۲۱۸۸۸۶۶۶۲۹ و ۰۲۱۸۸۸۶۶۶۳۹ تماس حاصل فرمایید.

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]

دلایل و انواع قوز کمر

قوز کمر، وضعیت انحنای ستون فقرات، در انواع اصلی زیر طبقه بندی می‌شود:

کیفوز ناشی از وضعیت قرارگیری بدن

کیفوز وضعیتی ناشی از قرارگیری نامناسب بدن می‌باشد و در نوجوانان و افراد بالغ جوان شایع است. قوز کردن در هنگام نشستن یا ایستادن باعث می‌شود که ستون فقرات به جلو خم شود.

این وضعیت اغلب با هیپرلوردوزیس در  ستون فقرات همراه است. ستون فقرات کمری معمولا یک منحنی رو به داخل دارد. هیپرلوردوزیس به این معنی است که ستون فقرات کمری بیش از حد در جهت مخالف خم شده است.

کیفوز ناشی از وضعیت قرارگیری بدن را می‌توان با حفظ موقعیت صحیح در هنگام نشستن و ایستادن همراه با تمرینات تقویتی برای عضلات کمر تصحیح کرد.

کیفوز شوئرمن

کیفوز شوئرمن وضعیتی است که در آن منحنی قفسه سینه بین ۴۵ و ۷۵ درجه است. گوه‌ای شدن مهره‌ها بیش از ۵ درجه در سه یا چند مهره مجاور دیده می‌شود. در این موارد، مهره‌ها به شکل مثلثی ظاهر می‌شوند. در انتهای مهره‌های گوه‌ای شکل، گره‌های اشمورل (فتق‌های کوچک دیسک بین مهره‌ای) شکل می‌گیرند. علت دقیق کیفوز شوئرمن هنوز معلوم نیست و علل احتمالی ممکن است نکروز عروق خونی  در حلقه غضروفی مهره، اختلالات مهره‌ای یا پوکی استخوان خفیف باشد.

کیفوز مادرزادی

کیفوز مادرزادی یک بیماری ارثی ستون فقرات است که در اثر رشد غیرطبیعی ستون فقرات در رحم ایجاد می‌شود. ممکن است تشکیل ناقص ستون فقرات در هنگام تولد وجود داشته باشد که بعدها می‌تواند منجر به قوز کمر شدید و غیرطبیعی شود. همچنین ممکن است باعث فلج شدن قسمت پایین بدن گردد. ناهنجاری‌های مادرزادی در سیستم جمع آوری ادرار نیز ممکن است به این نوع کیفوز مربوط باشد.

جراحی در درمان کیفوز مادرزادی شدید موفق می‌باشد. به طور کلی، مداخله زود هنگام جراحی، نتایج خوبی را ارائه می‌دهد و پیشرفت انحنای کمر را متوقف می‌کند. با این حال، ابزارهای غیر جراحی برای این نوع کیفوز کمتر جوابگو خواهد بود.

اختلالات فلجی

کیفوز ممکن است به تدریج در اثر برخی از اختلالات فلج کننده نظیر پولیومیلیت، آتروفی عضلانی ستون فقرات و فلج مغزی ایجاد شود.

کیفوز پس از آسیب

آسیب‌های ستون فقرات می‌تواند منجر به قوز کمر و مشکلات عصب در ستون فقرات شوند. اغلب موارد، زمانی که شکستگی مهره‌ای در ستون فقرات صدری یا کمری وجود دارد، ممکن است درجه‌ای از قوز کمر دیده شود.

کیفوز پس از آسیب می‌تواند با توجه به شدت بیماری، با استفاده از بریس یا جراحی عمل جراحی درمان شود.

کیفوز  پس از جراحی

کیفوز پس از جراحی، ایجاد قوز کمر پس از جراحی ستون فقرات برای اصلاح نقص‌های دیگر است. این اتفاق زمانی می‌افتد که بهبودی مناسب پس از جراحی صورت نمی‌گیرد. همجوشی ستون فقرات ممکن است به طور کامل اتفاق نیفتد و منجر به همجوشی ناپایدار می‌شود که ممکن است باعث از هم در رفتگی ستون فقرات گردد. رباط‌های ستون فقرات ممکن است به اندازه کافی برای محافظت از مهره‌ها بهبود نیابند و کفیوز می‌تواند ایجاد شود. این مشکلات باید با عمل جراحی دوم اصلاح شود.

کیفوز دژنراتیو

کیفوز دژنراتیو ممکن است در اثر سایش و فرسایش بخش کمری ستون فقرات ایجاد شود. روند دژنراتیو منجر به بیرون زدگی دیسک بین مهره‌ای، تغییر در شکل مهره‌ها و ضعف رباط‌هایی می‌شود که از ستون فقرات محافظت می‌کنند. این امر می‌تواند طی یک دوره زمانی طولانی موجب قوز کمر شود.

علل دیگر

بیماری‌های سیستمیک نیز می‌توانند در طول زمان باعث ایجاد کیفوز شوند. این شرایط شامل عفونت در ستون فقرات، سرطان یا تومور ستون فقرات، و انواع خاصی از آرتروز سیستمیک است. کیفوز همچنین می‌تواند در افرادی که در دوران کودکی پرتو درمانی داشته اند، مشاهده شود.

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]

تشخیص گوژپشتی (قوز کمر)

پزشک یک تاریخچه مختصر از بیمار می‌گیرد که شامل سابقه خانوادگی، طول مدت علائم کنونی شما، سابقه بیماری گذشته (این که آیا قبلا تحت عمل جراحی ستون فقرات قرار گرفته‌اید) می‌باشد. سپس یک معاینه فیزیکی دقیق برای ارزیابی حرکت ستون فقرات، قدرت عضلات و نحوه احساس به منظور تشخیص مناسب و همچنین جلوگیری از شرایط مشابه دیگر انجام می‌شود. برخی از آزمایش‌های تشخیصی مانند اشعه ایکس، اسکن مغناطیسی و سی تی اسکن برای مشاهده ساختار ستون فقرات و اندازه گیری انحنا انجام می‌شود.  ام آر آی و سی تی اسکن به تشخیص ناهنجاری‌های عصبی و نخاعی کمک می‌کند.

درمان قوز کمر

از روش‌های درمانی برای قوز کمر و درد ناشی از آن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

دارو

برای کمک به کاهش درد کمر و گردن و علائم دیگر که ممکن است ناشی از اختلالات نخاعی یا بی ثباتی ستون فقرات نظیر کفیوز باشد، داروهای مختلفی وجود دارد که ممکن است پزشک شما تجویز کند.

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) شامل داروهای معمول بدون نسخه مانند آسپیرین، ایبوپروفن و کتوپروفن هستند.

این داروها داراى اثرات مسکن قوی هستند که می‌توانند بدون نگرانی در مورد سمیت یا وابستگی، به صورت طولانی مدت مصرف شوند. این داروها در کاهش درد و التهاب اثرات خاصی دارند. این داروها با فعالیت ضد التهابی و ضد درد، می‌توانند شروع و حفظ تلاش‌های توانبخشی را بهبود بخشند که در غیر این صورت غیرممکن خواهند بود.

درمان بریس

درمان بریس ممکن است برای رفع کیفوز شوئرمن نسبتا شدید مناسب باشد. انواع مختلفی از بریس‌ها وجود دارند که برای درمان این وضعیت استفاده می‌شوند. همه آن‌ها برای جلوگیری از پیشرفت انحنای کمر در حین رشد کودک طراحی شده اند. بریس برای جلوگیری از تشدید انحطاط در طی مرحله رشد فعال اسکلت، از شکل بدن محافظت می‌کند. بریس، ستون فقرات را به طور کامل اصلاح نمی‌کند و نمی‌تواند از پیشرفت انحنا در حداقل نیمی از بیماران جلوگیری نماید. بزرگترین دستاوردی که می‌توان از بریس انتظار داشت، جلوگیری از پیشرفت کیفوز می‌باشد تا در سطحی که تشخیص داده شده باقی بماند و به آستانه جراحی نرسد.

فیزیوتراپی

فیزیوتراپی یکی از گزینه‌های درمانی مهم برای بسیاری از افراد دچار کمر درد می‌باشد. فیزیوتراپیست به گونه‌ای آموزش دیده است که دستورات پزشک شما را برای کشش، تقویت و تمرین دادن به کمر شما در طی یک روش ایمن و موثر پیاده نماید. لازم است درمان فیزیوتراپی با آموزش همراه باشد، به طوری که بیماران بتوانند دوره بهبودی خود را مدیریت نمایند.

درمانگران طب فیزیکی آموزش داده می‌شوند تا در مورد موقعیت صحیح دستورالعمل‌هایی ارائه نمایند، و به بیماران در مورد آناتومی پایه‌ای و فیزیولوژی بدن آموزش دهند، و در مکانیک بدن، انجام تمرینات کششی، تقویتی و هوازی بیماران را هدایت کنند. درمانگر طب فیزیکی همچنین با پزشک همکاری می‌کند تا تعیین کنند آیا سایر انواع درمان شامل اولتراسوند، گرما، دیاترمی، تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست (TENS)، تحریک الکتریکی، آب درمانی یا ماساژ می‌توانند انجام شوند یا خیر.

کایروپراکتیک

متخصصان درمان دستی که در درمان درد پایین کمر تخصص دارند، تلاش می‌کنند تا عملکرد مفاصل و سیستم عصبی را با تنظیم دررفتگی‌های مهره‌ای بهبود بخشند. تنظیمات دستی ستون فقرات کلید درمان کایروپراکتیک می‌باشد.

امروزه متخصصان درمان دستی، زمانی که مشکوک باشند که یک بیماری زمینه‌ای ممکن است عامل کمر درد باشد، به احتمال زیاد بیمار را به پزشک متخصص ارجاع می‌دهند و برخی از درمانگران درمان دستی اصرار دارند که بیمارانشان یک پزشک مراقبت‌های اولیه داشته باشد تا می‌توانند با او در ارتباط باشند و اطمینان حاصل کنند که بیمار بهترین کیفیت درمانی را دریافت می‌کند. در این صورت، متخصصان درمان دستی به بخشی از طیف وسیع‌تر درمانگرانی تبدیل می‌شوند که مشکلات کمر از جمله قوز کمر را درمان می‌کنند.

متخصصان کایروپراکتیک اغلب روش‌های مختلفی برای انجام تنظیمات دارند، اما علت موفقیت درمان دستی این است که جهت گیری مجدد ستون فقرات، فشار روی اعصاب نخاعی را کاهش می‌دهد، که می‌تواند به بهبود عملکرد طبیعی عصب در بدن کمک کند. به این ترتیب، آن‌ها بر این باورند که یک بدن “با تراز درست” به احتمال بیشتری در تعادل طبیعی قرار دارد و بیمار درد و ناتوانی کمتیر را تجربه می‌کند.

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]

حرکات اصلاحی قوز کمر

کشش سینه

این تمرین قوز کمر می‌تواند برای کشش عضلات سفت و بیش از حد رشد یافته قفسه سینه و یا سینه مفید باشد.

• روی یک تشک دراز بکشید، زانوهای خود را خم کنید و دست‌های تان هم تراز با جمجمه قرار گیرند.
• تیغه‌های شانه و دنده‌های خود را به زمین بچسبانید و به آرامی آرنج‌های خود را به سمت کف زمین فشار دهید تا یک احساس فشار در جلوی قفسه سینه و زیر بغل داشته باشید.
• آرنج‌ها را آزاد کنید و سپس ۵-۸ بار تکرار نمایید تا زمانی که تنش عضلات برطرف شود.

توجه داشته باشید که این ورزش را می‌توان با غلتاندن کمر روی یک رول حوله ، تشک ورزشی، یا غلتک فومی برای باز کردن بیشتر عضلات قفسه سینه انجام داد.

کشش سینه با کش ورزشی

این ورزش یک نوع شدیدتر از کشش سینه فوق است.  و قدرت و مقاومت کششی کش ورزشی را افزایش می‌دهد.

این ورزش به تقویت بالای کمر کمک می‌کند در حالی که در عین حال کشش عضلات قفسه سینه، از جمله سینه‌ها را افزایش می‌دهد.

• بر روی تشک درزا بکشید، زانوهایتان را خم کنید و با جدا کردن دست‌ها به اندازه عرض شانه، کش را درست روی سینه نگه دارید.
• در حالی که کش را در طول قفسه سینه خود می‌کشید، عمل دم انجام دهید و دستان خود را تا جایی به طرفین خود بکشید، که احساس “T” مانند داشته باشید، و تیغه‌های شانه به سمت ستون فقرات باشند.
• در حالی که به آرامی تنش را از بین می‌برید، عمل بازدم انجام دهید و به مقعیت ابتدایی دست‌ها روی سینه برگردید. ۸ تا ۱۲ تکرار نمایید.

کشش همسترینگ

این تمرین برای کشش همسترینگ در پشت پاها مفید است تا از کشیدگی پشت پا که باعث حرکت بدن به جلو می‌شود، جلوگیری گردد.

• با بستن یک طناب یا کش دور یک پا به پشت دراز بکشید و پای دیگر به صورت صاف روی تشک قرار گیرد.
• در حالی که پای خود را بالا می‌اورید، به طناب فشار بیاورید و عمل بازدم انجام دهید تا کشش در پشت ران را احساس کنید. برای ۲-۳ ثانیه نگه دارید و سپس دوباره پا را روی زمین قرار دهید.
• برای ۶ تا ۸ تکرار روی هر پا تکرار کنید تا هر بار کشش کمی بیشتری داشته باشید.

جراحی

برای موارد شدیدتر که در آن یک انحنای شدید، نخاع را تحت فشار قرار داده است یا در غیر این صورت باعث اختلال جدی شده است، ممکن است جراحی توصیه گردد. با این وجود، توافق عمومی بر این است که عمل جراحی برای انحناهای بالاتر از ۷۵ درجه قطعا ضروری است. امروزه روش ارجح برای این ناهنجاری، همانند اسکولیوز، تنظیم کمر و جوش خوردن دوباره است. برای منحنی‌های بسیار شدید، استئوتومی می‌تواند به فرآیند اضافه شود، که در آن قسمت‌هایی از استخوان برداشته می‌شود.

بیماران می‌توانند در روز بعد از عمل راه بروند و بعد از ۵-۷ روز مرخص شوند. در برخی از بیماران ممکن است بریس برای یک دوره کوتاه مدت (۳ ماه) پس از ترخیص، استفاده شود. کودکان می‌توانند تقریبا سه هفته بعد از عمل به مدرسه بازگردند. انجام ورزش‌هایی مانند پیاده روی و شنا بعد از سه ماه مجاز خواهد بود. دوچرخه سواری بعد از شش ماه توصیه می‌شود. ورزش‌های تماسی (فوتبال، بسکتبال و غیره) در سال اول بعد از جراحی ممنوع است. در پایان سال اول، بیماران می‌توانند به زندگی طبیعی خود بازگردند.

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]